حکم ربا از منظر فقه امامیه
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دکتری فقه و اصول جامعه المصطفی العالمیه
چکیده
با بررسی مفهوم واژه «ربا» مشخص شد که ربا به معنای فزونی و زیاد میباشدو. در اصطلاح شرع به معنای افزودن به اصل سر مایه از دوجنس متساوی در کیل و وزن و یا شرط زیادی در قرض میباشد. ربا به دو قسم معاملی و قرضی تفسیم گردید. ربای معاملی تنهای در اجناس مکیل و موزون تحقق مییابد ولی ربای در قرض در همه ای اجناس پیش میآید. در ربای معاملی اتحاد در جنس و مکیل و موزون شرط است ولی در ربای در قرض مشروط به چیزی نیست. در ربای قرضی تنها مقدار زیادی حرام است و قرض گیرنده مالک مال قرض میشود. ولی در ربای معاملی اصل معامله باطل است. هیجگونه نقل و انتقالی صورت نگرفته است و عوضین همچنان در ملک صاجب است باقی است.
کلیدواژه‌ها
)