فارغ التحصیل سطح سه فقه و اصول جامعة المصطفی العالمیة
چکیده
یکی از قواعدی که فقهاء (در صورتی که شخص عدوانا یا عن جهل یا امانة بر مال دیگری تسلط پیدا کند) در باب ضمانات مطرح می نمایند قاعده علی الید ما أخذت حتی تؤدی می باشد اولین مطلبی که پیرامون این حدیث مطرح است بررسی سند حدیث می باشد از حیث وثاقت به صدور آن و بعد از بررسی سند نوبت به دلالت حدیث نسبت به اینکه آیا در باب ضمان به مفاد این حدیث می شود استناد کرد یا خیر؟ و و بر فرض پذیرفتن این حدیث که دلالت بر ضمان می کند و بنابراین طبق مفاد این قاعده شخص غاصب ضامن است و ضمانت یا در عین است اگرعین باقی باشد یا در بدل است وبدل هم تقسیم به بدل مثلی و قیمی می شود و مقاله پیش رو در صدد بیان مدرک این قاعده و واژگان شناسی این قاعده و مباحث ضمان در منافع می باشد، حال منافع اعم است از منافع مستوفات و غیر مستوفات و احکام آن می باشد و ما در این مقاله از این موارد بحث نموده و در آخر نتیجه گیری از این مباحث خواهیم داشت.